Hey Gidi

Aslında birbirinin devamı olsalar da bazen geçmiş ve bugün arasında büyük bir uçurum hissedebiliyorsunuz. Geçmişe sanki bir başkasının hayatını dikizlermişçesine bakabiliyorsunuz. Geçmişi ötekileştirmekten bahsetmiyorum. Sadece uzak geliyor yaşadığınız şeyler. Bütün olarak göremiyorsunuz olayları, kesit kesit geliyor hepsi aklınıza. Toparlayamıyorsunuz. Belki bir fikriniz oluyor ama detaylara ulaşamıyorsunuz. Burada bahsettiğim şey yakın geçmiş değil. Söylediklerim çocukluğumla ilgili aslında. Güzel bir çocukluk geçirdim ben, baya da şımarıktım o zamanlar (şimdi değilimdir).İlgi odağıydım, herkes benimle ilgilsensin isterdim, herkes de benimle ilgilenirdi, sanırım bu durumun şu anki hayatımda belirgin bir etkisi var.
 ...
Bu sultanlık günlerim kardeşimin bir gün ansızın gelmesine kadar sürdü. Ama cidden ansızın. Ben geleceğini bilmiyordum. Eminim sinyaller verilmiştir ama farkında değildim olacakların. Nitekim bir kardeşim olacağını anlamam tam olarak annemin sancısının gelip hastaneye kaldırıldığı ana denk gelir. O günlerde ciddi arabesk duygular içerisinde olduğumu hatırlıyorum. O zamanların benim için çok daha büyük bir önemi var,o da kendimle ilgili birçok şeyin farkına varmam. Sanırım ilk kez o zamanlar kıskanç bir insan olduğumu hissettim ve hissettirdim. Hissettirdim diyorum çünkü insanların burnundan getirdim her şeyi. Mesela annemle babamın kardeşimle yalnız çekilmiş sadece bir iki resmi vardır, onlar da ben uyurken çekilmiştir. Ben daha sonra o resimleri gördüğümde ağlama krizlerine girmiştim orası ayrı, hey gidi günler.
 ...
Bir çocuk ilk başlarda hissettiği duygular arasında ayrım yapmakta zorlanabilir. Ama gün geliyor öğreniyorsun her şeyi. Ben mesela bencilliğin etrafındaki insanlara ne kadar zarar verdiğini (kendine de tabi) bir yaz tatilinde arkadaşımla hikaye kitabı okurken farkettim. Okumayı yeni öğrendiğimiz zamanları düşünün, herkes aynı hızla okumayamazdı. Bahsettiğim arkadaşım da okurken baya zorlanıyordu o sıralar, çok yavaştı ve ben de sıkılıyordum. En sonunda "sen okuyamıyorsun, ver ben okucammm" diye çıkıştığımı hatırlıyorum. Kız bu olay sonrasında anneannemin evini ağlayarak terk etti. Ben de baya bozuldum, sonrasında da çok vicdan azabı çekmişimdir zaten.
...
İşte neyin ne olduğunu öğreniyorsun da düzeltemiyorsun bazen, orası bozuk. Zaten insan olmanın getirdiği bir egoist yanımız var, bunlar çevresel faktörler tarafından azdırılınca çok trajik şeyler yaşanabiliyor. Ama daha iyiyiz tabiii şimdi, büyüdük ya.